مردی که اسرار کوه‌ها را می‌داند

به گزارش پایگاه خبری تابان خبر،موهای سیاهش را در راه فتح قله های سفید کوه ها سپید کرده است، او کوهی از تجربه است و حتی در راه کشف کوهستان های صعب العبور از جان مایه گذاشته است، به گونه ای که یکی از انگشتانش را در این راه از دست داده است، او علاوه بر اینکه کوه های ناشناخته را کشف می کند برای سایر کوهنوردان نیز مسیرگشایی می کند.

کفش دو پوش سه کیلویی اش از مسیرهای پر پیچ و خم زندگی ورزشی او حکایت می کند که در باشگاه بابک تبریز از دوران طلایی جوانی این ورزشکار کوهنورد و صخره نورد به یادگار مانده و تابلو عکس‌هایی که گواه کوهنوردی در سوز سرما با همگروه‌هایش است.

احد مردی که با فتح قله‌ها به فتح خویش رسیده و هرگز دست از ماجراجویی اسرار کوه ها برنداشته و تمام دارایی دنیوی خود را عشق به طبیعت می داند، پرتوی چهره معروف بازار تبریز که به عشق طبیعت دست از سیم و زر دنیا برداشت و مسیر زندگی خود را با کوه ها پیوند زده و در این مسیر ماجراجویی کوهنوردی همسرش نیز او راه همراهی می کند، با اینکه فرزندی ندارد، اما همه کوهنوردهای ایران او را پدر می خوانند.

پدر کوهنورد تبریز در راه خیر گام های استواری نیز برمی دارد و با گردهم آوردن کوهنوردان به سراغ نیازمندان می‌رود و هر چه در توان دارند به آنها یاری می رساند.

عشق به طبیعت مرا شیفته کوهنوردی کرد 

کوهنورد پیشکسوت تبریزی در معرفی خود می گوید: بنده در سوم فروردین ۱۳۲۶ در محله باغمیشه تبریز چشم به جهان گشودم و از زمان کودکی در آغوش باغات این منطقه بزرگ شدم و عشق به طبیعت مسیر زندگی مرا با کوه ها پیوند زد تا با پا نهادن به دنیای ورزش و طبیعت راز این زیبایی ها را کشف کنم.

احد محمدی پرتوی ادامه می‌دهد: در سال ۱۳۴۶ علاقه به کوهنوردی در من اوج گرفت و کوهنوردی عینالی اولین استارت من برای فتح قله های مختلف و معروف جهان بود.

سومین انگشت خود را در صخره نوردی از دست دادم

او اظهار می‌کند: عشق به طبیعت از من دژ محکمی ساخت و در کنار کوهنوردی اقدام به صخره نوردی نیز کردم و برای نخستین بار دیوار زنوز را مسیرگشایی کردم و در راه علاقه قلبی خود سومین انگشت خود را از دست دادم، اما هرگز عقب نشینی نکرده و در راه عشق به ورزش تمام عمرم را گذاشتم.

فاتح تمام کوه های دنیا هستم 

این کوهنورد پیشکسوت تبریزی می افزاید: بنده تمام کوه‌های معروف دنیا را فتح کرده ام و در ایران تمام کوه های بلند را به صورت چهار فصل صعود کرده ام و حدود ۲۰ سال است که اقدام به پرورش ورزشکار کوهنورد و صخره نورد می کنم.

شغل بازاری خود را به خاطر کوهنوردی تعطیل کردم 

پرتوی می افزاید: در سال ۷۹ یکی از کوهنوردان تبریز اقدام به اخذ مجوز از فدراسیون کرد و از من خواست تا سرپرستی این باشگاه را بر عهده بگیرم و ما برای اولین بار در چهارراه منصور اتاقی اجاره کردیم و من هر روز عصر پس از اتمام کار بازار به کارهای این باشگاه می پرداختم و پس از مدتی فعالیت تصمیم گرفتیم که تورهای کوهنوردی برگزار کنیم و پس از مدتی فعالیت نیز ورزشکاران معروف کوهنوردی از ما خواستار اخذ مجوز گروه به مدیریت بنده شدند و من از آن زمان فعالیت در بازار را تعطیل کردم و تمام هم و غم زندگی ام فعالیت های مستمر کوهنوردی و صخره نوردی کردم.

او ادامه می دهد: پس از اخذ مجوز باشگاه کوهنوردی بابک تبریز ورزشکاران و مربی های زیادی را تربیت کردم و پس از آن نیز اکثر این ورزشکاران اقدام به اخذ مجوز باشگاه کوهنوردی کردند و هرگز ارتباط خود را با باشگاه ما قطع نکردند و همه داشت آموخته هایم مرا پدر خطاب می کنند.

این پیشکسوت کوهنوردی تبریز بیان می کند: پس از مدتی فعالیت در باشگاه کوهنوردی بابک تبریز هشت بار به صورت مستمر کوه های آرارات را فتح و حدود ۲۰۰ بار گروه کوهنوردی را هدایت کردم.

پرتوی خاطرنشان می کند: در زمان گذشته لوازم کوهنوردی ما بسیار ساده بود و با لوازم اولیه چندین روز بدون چادر و تجهیزات در برف و بوران می ماندیم و در نهایت به هرم صعود می‌کردیم.

او ادامه می دهد: ما برای اولین بار دیواره علم خواه را در سال ۱۳۶۱ به نام ایرانیان مسیرگشایی کردیم و پروسه این مسیرگشایی ۱۳ روز به طول انجامید و در این اقدام یکی از کوهنوردان با سنگ جمجمه اش آسیب دید.

کوهنوردی باید به صورت قانونمند باشد 

این پیشکسوت کوهنورد تبریزی اظهار می کند: توصیه مهم من به عنوان پیشکسوت ورزش کوهنوردی و صخره نوردی به جوانان امروزی این است که به ورزش دیدگاه علمی داشته باشند و با الهام گرفتن از طبیعت روحیه ورزشکاری خود را حفظ کنند و کوهنوردی را به صورت قانونمند انجام دهند.

تربیت مربی کوهنوردی در تبریز و اعزام آنها به پایتخت 

پرتوی می‌گوید: ما برای اولین بار در تبریز اقدام به آموزش مربی کردیم تا در این راه خودکفا باشیم و منتظر اعزام مربی از سوی فدراسیون نباشیم و به لطف خداوند در این راه چنان موفق شدیم که خودمان به پایتخت جهت برگزاری دوره های کوهنوردی مربی اعزام می کردیم.

کوهنوردی، ورزش گروهی است

او تاکید می کند: توصیه مهم من به گروه های کوهنوردی این است که در فصل تابستان چهار نفر و در فصل زمستان نیز تعدادشان از شش نفر کمتر نباشد، چرا که کوهنوردی و ورزش گروهی است.

این پیشکسوت کوهنورد تبریزی اظهار می کند: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۶۲ به همراه سه تن از ورزشکاران تبریزی و سه تن دیگر ورزشکاران تهرانی به کوهنوردی برون مرزی دعوت شدیم و یکی از افراد این گروه من بودم.

هیچکسی نمی‌تواند مانع کوهنوردی من بشود

پرتوی خاطره جالبی از ازدواجش را تعریف می کند و می گوید: فصل زمستان بود و زنداداشم از همسرم خواستگاری‌کرده بود و او از من خواست تا به خواستگاری ژیلا خانم برویم و با توجه به اینکه فصل زمستان فصل کوهنوردی است من از زنداداشم درخواست کردم که پس از اتمام برنامه مان بعد از عید وقت خواستگاری بگیریم و تنها خواسته من از همسرم این بود که مانع ورزش و کوهنوردی من نشود و او نیز تنها در خواست مرا قبول کرد و جواب بله به من داد.

او اظهار می کند: بنده در عرصه کوهنوردی دارنده اولین کارت پیشکسوتی را دارم.

این پیشکسوت کوهنوردی بیان می کند: اقدام برای توسعه سنگنوردی داخل سالن و ایجاد دیواره‌های مصنوعی در سالن ورزشی تلاش استان آذربایجان شرقی، همکاری با فدراسیون کوهنوردی در جهت تربیت مربیان سنگنوردی داخل سالن در استان، اقدام برای تشکیل اولین کلاس مربیگری درجه سه سنگ نوردی در سال ۷۵ در استان، اجرای نخستین برنامه صعود زمستانی به قلل هرم اول و دوم در بهمن ماه سال ۱۳۶۰، صعود زمستانی قله دماوند از مسیر جنوبی در بهمن سال ۱۳۶۱، اجرای اولین برنامه برون مرزی بعد از انقلاب به قله ارجیس در کشور ترکیه در آبان ماه سال ۱۳۶۲ را از اقدامات من در عرصه کوهنوردی است.

پرتوی همچنین از صعودهای موفق آمیز بر روی دیواره علم کوه، بیستون، پل خواب و بابک، یخچال، جوشین، دیواره توربین خبر می‌دهد و می‌گوید: اولین صعود قله ساوالان در سال ۱۳۴۹ و از مسیر شابیل به همراه مرحوم حسین حراستی و به سرپرستی رحیم جباری، هدایت صوت‌های موفق‌آمیز چهار فصل قله آغر داغی (آرارات) ترکیه به عنوان سرپرست و مربی و هدایت کوهنوردان بیش از ۲۵ سال، صعود موفقیت آمیز قلل کاچکار، سبحان، آراگاتس، ارجیس، دمیر کازیک و شاهداغی اینان داغی و کازبک در کشورهای ترکیه، ارمنستان و آذربایجان، صعود به قلل دماوند و علم ساوالان و جام و سهند در سال گذشته در سن ۷۸ سالگی، سرپرستی صعود سراسری دماوند مسیر ملاخوران ۱۳۸۱ در قالب صعود ۵۰۰۰ نفری، ۱۷ صعود قله دماوند از مسیر شمال شرقی ناندول، علم، ساوالان و سهند در سال ۷۸ سالگی را از دیگر افتخارات و اقدامات من در عرصه کوهنوردی و سنگنوردی است.

این مصاحبه به همت گروه «دیدار با مفاخر آذربایجان» انجام شد، این گروه در هفتاد و هفتمین دیدار خود به سراغ احد پرتوی پدر کوهنورد و صخره نوردی تبریز رفت تا با حضور هنرمندان شاخص تبریز خاطرات جالب و شنیدنی این استاد را ثبت و ضبط کند.

گفتگو از: زهرا ناصران