وقتی تبریز دلش را به نیت مادر گسترد

به گزارش پایگاه خبری تابان خبر،مادر، همان آغوش گرم و آرامش‌بخش نخستین روزهای زندگی است؛ سرچشمه مهر، فداکاری و ریشه‌های هویتی ما، یاد مادر، حتی در تاریک‌ترین لحظات، نوری آرامش‌بخش است که راه را نشان می‌دهد.

هنگامی که این یاد با نام حضرت فاطمه زهرا (س) گره می‌خورد، آیین‌ها رنگی دیگر می‌گیرند، نور شمع‌ها پررنگ‌تر می‌شود، نگاه‌ها با سکوتی آمیخته به احترام پرمعنا می‌شوند و شهر، در دل خود، پیوندی دوباره با معنویت می‌یابد.

در چنین فضایی، واحد فرهنگی و اجتماعی شهرداری منطقه هشت تبریز در فرهنگسرای شهید بهشتی، سفره‌ای به نیت مادر پهن کرد، سفری به دل مهر و ایثار، جایی که شهروندان نه تنها شاهد مراسم، بلکه خود بخشی از آن شدند.

سفره‌ای که با نور و بوی مهر گسترده شد

فرهنگسرا، در میدان شهید بهشتی، رنگ و بویی از آرامش و احترام گرفت، شمع‌هایی که به آرامی می‌سوختند، پارچه‌های سفید که همانند آغوش مادر دل‌ها را می‌پوشاندند و تسبیح‌هایی که در دست عزاداران می‌چرخیدند، همه و همه تصویری شاعرانه از سفره فاطمی و عشق مادرانه به وجود آورده بودند.

هر شمع، هر ظرف و هر گل، گویی داستانی از ایثار و مهربانی مادرانه را روایت می‌کرد، سفری به قلب مهربانی که انسان را از خود و روزمرگی جدا می‌کرد و به یاد حضرت فاطمه (س) می‌نشاند.

شهرداری منطقه هشت با پذیرایی ساده اما گرم، این لحظات را ملموس‌تر کرد، دست‌هایی که نان و شیرینی می‌دادند، مثل دستان مادری بودند که با سکوت، عشق و مهر خود دل فرزندان را گرم می‌کند.

شهروندان؛ از دل تا دل

عزاداران، با اشک و زمزمه‌های آرام، آیین را معنا دادند، کودکان در کنار بزرگ‌ترها، برای نخستین بار با مفهوم عمیق مادر و ایثار او آشنا شدند، نگاه‌هایی که شمع‌ها را لمس می‌کردند، دست‌هایی که آرام بر سفره کشیده می‌شد، همه و همه تصویری از عشق به مادر و یاد حضرت فاطمه (س) ایجاد می‌کرد.

زمزمه‌های دعا، صدای خش‌خش پارچه‌ها و نور شمع‌ها با هم ترکیب شده بودند، شهری که با تپش‌های روزمره خود عجین شده، برای چند ساعت در سکوت و احترام به نام مادر ایستاد.

فرهنگسرایی که مثل قلب مادر می‌تپد

فرهنگسرای شهید بهشتی سال‌هاست که خانه‌ای برای آیین‌ها و رویدادهای فرهنگی شهروندان شده است.

در هر فصل، جشن، سوگ، موسیقی و هنر را در دل خود جای می‌دهد، اما این بار، در ایام فاطمیه، همچون مادری مهربان، دل‌های مردم را گرد هم آورد تا نام و یاد حضرت فاطمه (س) را زنده نگه دارد.

هر گوشه فرهنگسرا، از نور شمع‌ها گرفته تا عطر اسپند و تسبیح‌ها، یادآور مهر مادری بود، جایی که شهر، به احترام مادر ایستاده بود و دلش را باز کرده بود.

«سفره‌ای به نیت مادر» تنها یک آیین مذهبی نبود، بلکه سفری کوتاه، اما جاودانه به دل مهربانی و ایثار بود.

مادر، نه فقط آغاز زندگی که آغاز عشق، مهر و معنویت است، شهری که دلش را به نیت مادر می‌گشاید، روشنایی و آرامش را تجربه می‌کند.

در دل تبریز، میان شمع‌ها و بوی اسپند، یاد حضرت فاطمه (س) و مفهوم مادر بار دیگر دل‌های شهروندان را به هم پیوند داد، سفری که هر لحظه‌اش تصویری از مهربانی، ایثار و ریشه‌های هویتی ما بود و در ذهن‌ها حک شد.

گزارش از زهرا ناصران