روزی، در میان هیاهوی شهر، صدایی شنیدم، صدایی که مرا به سفری دور برد؛ به دشت‌های آذربایجان، به کوچه‌های پرخاطره، به آغوش گرم یک قوپوز، آن صدا، آلیشیق بود؛ نوای عاشقی که از لابه لای سیم های قوپوز، به گوش می‌رسید.