قلم‌هایی که با جوهره شعر جوشیدند/ رقص واژه‌ها به دست چیره‌دستان

سرویس فرهنگی تابان خبر: خوشنویسی یادگار صفوی ها و هنر تصویر جلوه جمال الهی که قلم را در روی کاغذ به رقص وا می دارد، قلم هایی که با لمس جوهر به روح شعر جان می بخشد.

هنرمندانی از جنس عشق برای مشق شعر در محفل «کلک خیال انگیز» گرد هم آمدند و با نوای قلم به اشعار تکرارنشدنی استاد شهریار جانی دوباره بخشیدند، شاعری که اشعارش روح را به پرواز در می آورد و روح مخاطب را نوازش می کند و به عالم خیال می برد.

خوشنویسی هنر تلفیق با شعر است 

نماینده تبریز در انجمن خوشنویسان ایران با بیان اینکه خوشنویسان با الهام از اشعار شعرا حس مضاعفی را برای مخاطب القا می کند.

جعفر لامع ادامه می دهد: لازمه ورود به دنیای خوشنویسی عشق به فرهنگ و ادبیات است و در این میان استعداد درونی نیز تنها دروازه ورود به این عالم پر احساس است.

عضو شورای انجمن خوشنویسان تبریز می‌گوید: من از 32 سالگی وارد دنیای خطاطی شدم و نزدیک 23 سال است که در این زمینه فعالیت می کنم، بنده معتقدم اگر خط به صورت دستی نوشته شود حس نویسنده به مخاطب منتقل می کند، اما در دنیای دیجیتال و تایپ این طور نیست.

لامع می گوید: متاسفانه برخی از نهادها با موازی کاری و استفاده از افراد غیرحرفه ای در بحث آموزش نتیجه مثبتی از خوشنویسی به جامعه ارایه نمی کنند و درخواست من از دستگاه های فرهنگی تعامل با انجمن خوشنویسان تبریز در امر آموزش هنرجویان است تا علاقه مندان بتوانند در دوره های آموزشی نتیجه بهتری می گیرند.

خوشنویسی هنر واجبی برای تمام سنین است 

کاظم کاظمی پیشکسوت هنر خوشنویسی ۶۷ ساله می گوید: من از دوران تحصیلی به هنر خوشنویسی علاقه مند بودم و از ۳۰ سالگی فعالیت در زمینه خوشنویسی را شروع کردم و اکنون به صورت خط شکسته نستعلیق با یک بیت «از نسیم سحر و شعله شمع آموختم رسم شوریدگی و شیوه شیدایی را» در این محفل خطاطی کردم.

او ادامه می دهد: بنده در سبک های نستعلیق و شکسته نستعلیق خطاطی می کنم و به صورت لاتین نیز با موضوع تبریز خوشنویسی کردم و شعر استاد شهریار درباره تبریز را به صورت لاتین و با سبک نستعلیق خطاطی کردم.

کاظمی با بیان اینکه خوشنویسی هنر واجبی برای تمام سنین است، می گوید: افرادی که خطاطی می کنند یک قدم از بقیه جلوتر هستند، چرا که نوشتن در همه جا لازم است.

خطاطان عصر معاصر از اشعار استاد شهریار الهام می گیرند

تیمور خدابخش با ۳۳ سال سابقه در هنر خطاطی در حالی که بیت زیبای «پیرم و گاهی دلم یاد جوانی می کند بلبل شوقم هوای نغمه خوانی می کند

همتم تا می رود ساز غزل گیرد به دست طاقتم اظهار عجز و ناتوانی می کند» می گوید: از سال ۷۰ در زمینه خوشنویسی فعالیت خود را شروع کردم و در سال ۷۴ به درجه ممتازی و در سال ۷۶ نیز به درجه فوق ممتاز و اخیرا نیز به درجه استادی نایل شدم.

وی با اشاره به قدمت هنر خطاطی در ایران، ادامه می دهد: قدمت هنر خوشنویسی مربوط به دوره صفویه است و در این دوره هنرمندانی از جمله میرعماد سیفی قزوینی خط را تحویل قاجاری ها دادند و در این دوره نیز سیاه مشق نویسانی از جمله میرزا غلامرضا به عرصه ظهور درآمده و این هنرمندان از اشعار حافظ، سعدی و مولانا الهام گرفته و خطاطی کرده اند و خطاطان معاصر ما نیز از اشعار زیبای استاد شهریار الهام می گیرند.

خدابخش می گوید: هنرمندان با قدرت دست نویسی خود حس مضاعف اشعار را برای مخاطبان القا می کنند، چرا که خوشنویسی و شعر مکمل هم هستند و هرگز از هم جدا نمی شوند، هنر نوشتن از گذشته تاکنون اشعار را حفظ کرده و به نسل امروزی انتقال داده و هنرمندان تبریزی نیز این اشعار را به نسل های آینده منتقل می کنند.

وی ادامه می دهد: استاد شهریار شاعر پرافتخار تبریز است و من همیشه شعرهای ملک سخن را همیشه مشق می کنم و امروز دو بیت زیبای استان شهریار را تقدیم نگاه کردم فرهنگ دوست تبریز میکنم.

تمام اشعار استاد شهریار قابلیت خطاطی دارند 

جعفر طهماسبی هنرمند ۴۵ ساله تبریزی می گوید: تمام اشعار استاد شهریار قابلیت خطاطی دارند، چرا که شعرهای استاد ملک سخن زبانزد خاص و عام است.

او ادامه می دهد: «غمگسارا همچنان غم باقی و غمخوار باقی» و «نه من هنوز عشقت تو یکی بپرس از این غم که به من چه کار داری»

این هنرمند پیشکسوت تبریزی می گوید: اگر هنری در جامعه مغفول بماند شوقی برای ورود به آن در افراد دیده نمیشود، رسانه ها در کنار دستگاه های فرهنگی با نمایش هنر اساتید می‌توانند جوانان را تشویق و ترغیب برای جذب هنر خوشنویسی کنند.

طهماسبی می گوید: متولیان فرهنگی برای معرفی هنر خوشنویسی و جذب افراد به این هنر می توانند با اقدامات بصری مثل بیلبوردهای شهری مردم را مشتاق کرده و انگیزه لازم را در فرد ایجاد کنیم.

او ادامه می دهد: در حوزه منطقه دو شهرداری دیوارنوشته هایی در خصوص خوشنویسی انجام شده و نوشته های روی دیوار می تواند در افراد منطقه انگیزه برای علاقه مندی و فعالیت در زمینه خوشنویسی ایجاد کند.

خوشنویسی آرامش را برای خطاط به ارمغان می آورد 

فاعقه رزاق پور بانوی خانه دار ۳۸ ساله که از سال ۹۷ وارد جمع خوشنویسان شده است، می‌گوید: هنر خطاطی با روح و روان آدمی سر و کار دارد و ارمغان این هنر برای علاقه مندان به این حوزه آرامش است.

وی ادامه می دهد: هنر خوشنویسی نه تنها زیاد وقت گیر نیست، و من به عنوان یک بانوی خانه دار به دیگر بانوان علاقه مند به این هنر توصیه می کنم پس از آموزش در انجمن خوشنویسان تبریز می توانند بدون دغدغه و تمرکز در خانه خود مشغول به نوشتن شوند.

 تا کی در انتظار گذاری به زاریم باز آی بعد از اینهمه چشم انتظاریم

دیشب به یاد زلف تو در پرده های ساز جان سوز بود شرح سیه روزگاریم» دو بیت انتخابی من برای خطاطی در این محمل است.

وی می گوید: خطاطی روح و روان آدمی را آرام می کند و هنری بی دغدغه، تمرکز و پشتوار و مداومت است.

من عضو کوچک خانواده خوشنویسی هستم 

آنیتا قلی پور خطاط ۱۷ ساله کم سن و سال ترین هنرمند خوشنویس می گوید: من از سال 95 به صورت جدی در هنر خوشنویسی شروع به فعالیت کردم و از طریق دوستم با این هنر آشنا شدم و امروز در این محفل کوچکترین عضو خانواده انجمن خوشنویسان تبریز هستم.

او می گوید: رشته تحصیلی من تجربی است و تنها نماینده خوشنویس در خانواده هست و «آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا بی وفا حالا که من افتادم از پا چرا» را برای خطاطی محفل کلک انگیز انتخاب کردم.

هنرمندان در سکوت محض خود ابیات روح نواز استاد شهریار را بی سر و صدا اما پررنگ خطاطی کردند، زیرا خوشنویسی هنر صابران است و خط زبان دست و زیبایی اندیشه را در روی کاغذ به تصویر می کشد و روح مخاطب را تلطیف کند و تاثیر هنر را به جامعه انتقال دهد.

گزارش از زهرا ناصران